χτυπημένος στον ώμο

…Εφιάλτες – γιατί τους έχουμε …. Ένας κορυφαίος αποκρυφιστής Alistair Crowley έγραψε συχνά για τα αστρικά αεροπλάνα και επισκέπτονταν διαφορετικά επίπεδα της ψυχικής διαδρομής. Στη συνέχεια, μια σειρά από μαγικές μεθόδους κυμάνθηκαν από τη Χρυσή Αυγή μέχρι τη μαγεία του Χάους. ## Σε όλες αυτές τις μεθόδους είναι ένας δομημένος τρόπος για να αρχίσετε να μαθαίνετε τη μαγεία για να αυξήσετε την αυτο-ανάπτυξη στη γη. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους ένα άτομο μπορεί να μάθει μαγεία και αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της αυτοπραγματοποίησης και της εκπλήρωσης. Γιατί λοιπόν περιγράφω ότι αυτό υπάρχει στον κόσμο; Πολύ απλά, πιστεύω ότι τα όνειρα μερικές φορές δεν έχουν νόημα, ειδικά εφιάλτες. Τα όνειρα στην ουσία είναι όταν πηγαίνουμε σε ένα άλλο αεροπλάνο για να μάθουμε κάτι νέο ή να λάβουμε συμβουλές για μια συγκεκριμένη πτυχή της ζωής μας. Το μαγικό βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο κρατά ένα μοναδικό σύνολο βιβλίων για δαίμονες, σε έναν μάγο αυτά τα πλάσματα είναι αληθινά και υπάρχουν διαφορετικοί τύποι από αυτούς. Προσωπικά βίωσα ένα όνειρο για έναν συγκεκριμένο δαίμονα που με έπλασε σεξουαλικά στο όνειρό μου, ήταν γυναίκες. Αυτό ήταν πολύ ενοχλητικό όνειρο και την επόμενη μέρα κοίταξα ποιος ήταν στα αποκρυφιστικά φόρουμ. Ήταν ξεκάθαρο ότι αυτός ο δαίμονας υπήρχε στο αστρικό επίπεδο καθώς όταν μπορούσα να δω μια εικόνα της, συνειδητοποίησα ότι υπήρχε. Είχα έναν καλό οργασμό. Λοιπόν, αυτό μας φέρνει τώρα στο θέμα των δαιμόνων: τι είναι, πώς ελέγχετε τους εφιάλτες και πώς ξέρω ότι πηγαίνετε σε άλλο αστρικό αεροπλάνο; Ας κοιτάξουμε πίσω τους εφιάλτες. Ο John William Dunne (1875-1949) ήταν μαθηματικός και βασικά εξέτασε γιατί οι άνθρωποι έχουν όνειρα για μελλοντικά γεγονότα και έγραψε ένα επιτυχημένο βιβλίο με τίτλο An Experiment με το χρόνο και παρότρυνε τους αναγνώστες να κρατήσουν ένα ημερολόγιο ονείρου ώστε να μπορούσαν να αποδείξουν εάν την ικανότητα να ονειρευόμαστε μελλοντικά γεγονότα. Αυτός ο τύπος πίστευε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να εντοπίσουν τα περισσότερα από τα όνειρά τους, κάτι που σε κάποιο βαθμό είναι αλήθεια. Ξέρω ότι ξεχάσω τα όνειρά μου! Το πρόβλημα με τα περισσότερα όνειρα είναι ότι συχνά μπαίνουμε τόσο σε ρουτίνα που ξεχνάμε την πνευματική μας ευημερία. Συνοπτικά, ο Τζον προσπάθησε να πει ότι συχνά ξεχνάμε το γεγονός ότι τα όνειρά μας είναι στην πραγματικότητα προβλέψεις για το μέλλον – γεγονός που καθιστά την ερμηνεία κάπως υποκειμενική. Στο βιβλίο του περιέγραψε ορισμένα όνειρα που είχαν οι άνθρωποι με τα οποία συνέβησαν αργότερα αληθινά γεγονότα. ## Επομένως, επιστρέφοντας στους εφιάλτες, αν κοιτάξουμε μερικούς από τους διάσημους συγγραφείς τότε έχουν ζητήσει πολύ έμπνευση από τον κόσμο των ονείρων. Όπως είπα προηγουμένως, σε όλα τα μαγικά συστήματα, όπως η μαγεία της Χρυσής Αυγής και του Χάους, εάν δεν μπορείτε να ελέγξετε τους εφιάλτες σας στη ζωή σας, τότε αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ευημερία σας στην καθημερινή σας ζωή, η οποία τελικά θα οδηγήσει σε αντίξοες καταστάσεις. Ο Horance Walpole (1717 -1797) ο δημιουργός του γοτθικού μυθιστορήματος τρόμου χρησιμοποιούσε για να τρώει ωμό κρέας πριν πάει για ύπνο, ήταν με την πεποίθηση ότι θα βιώνει εφιάλτες για έμπνευση για τις μακάβιες ιστορίες του. Επιπλέον, η Mary Shelly (1797-1851) στοιχειώθηκε από μια φρικτή ιστορία φαντασμάτων και στοιχειώθηκε από έναν συγκεκριμένο εφιάλτη που της έδωσε αρκετή έμπνευση για να γράψει το κλασικό μυθιστόρημα τρόμου της, Frankenstein I θα μπορούσα να συνεχίσω και ……